Nagroda im. ppłk. Jana Kowalewskiego
Jeszcze do 1 czerwca 2019 r. uczelnie wyższe, instytuty naukowe, instytucje kultury oraz Wojsko Polskie mogą zgłaszać kandydatów do Nagrody im. ppłk. Jana Kowalewskiego.
Nagroda im. ppłk. Jana Kowalewskiego przyznana będzie w tym roku po raz pierwszy. Jest to projekt realizowany przez Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku oraz Politechnikę Gdańską. Jego celem jest wyróżnienie osób z kraju i zagranicy działających zgodnie z hasłem „Rozum przed siłą”. Organizatorzy zapraszają uczelnie wyższe, instytuty naukowe, instytucje kultury oraz Wojsko Polskie do zgłaszania kandydatów. Mogą to być reprezentanci różnych dziedzin wiedzy oraz zawodów, którzy wykorzystując potęgę własnego umysłu, zdobytą wiedzę i umiejętności, działają dla dobra ogółu. Laureatem może zatem zostać każda osoba działająca dla dobra ogółu, nie tylko naukowiec, wynalazca, lekarz, przyrodnik czy działacz społeczny. Organizatorzy docenią zgłoszenia osób nieszablonowych, z ponadprzeciętnymi zdolnościami, wykorzystujących je w służbie innym, ponieważ chcą wyróżnić „codziennych bohaterów”, których działalność bywa niedostrzegana, a którzy swoją aktywnością i odkryciami, starają się uczynić świat lepszym.
Informacje o konkursie
Organizatorzy zakładają wyróżnienie 4 osób w dwóch kategoriach: „Polska dla Świata” oraz „Świat dla Polski”. Każda z tych kategorii podzielona jest na dwie podkategorie wiekowe: powyżej oraz poniżej 35 roku życia.
Kategoria „Polska dla Świata” skierowana jest do osób z kraju. Nagrody przyznawane będą za szczególne osiągnięcia w pracy naukowej, badawczej i kulturalnej, a także za zasługi dla obronności kraju. Wyróżnione zostaną dwie osoby, które przesuwają granice poznania i otwierają nowe perspektywy poznawcze, wnoszą wybitny wkład w postęp cywilizacyjny i kulturowy naszego kraju, zapewniają Polsce znaczące miejsce w podejmowaniu najbardziej ambitnych wyzwań współczesnego świata, przekraczają granice ojczyzny, umacniają dumę narodową, kształtują pozytywny wizerunek Polski na świecie bądź zacieśniają więzi z innymi narodami.
Nagroda w kategorii „Świat dla Polski” skierowana jest do obcokrajowców, których wybitne i innowacyjne działania, osiągnięcia i twórczość przynoszą pożytek Polsce i polskiemu narodowi.
Dla każdego laureata przygotowana jest nagroda pieniężna w wysokości 10 000 zł, dyplom oraz statuetka. Nagrody zostaną wręczone podczas uroczystej gali, która odbędzie się 28 września 2019 r. w Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.
Zgłoszenia kandydatów
Uprawnienia do zgłaszania kandydatów posiadają: członkowie Kapituły Konkursowej, uczelnie wyższe, instytuty naukowe, instytucje kultury oraz Wojsko Polskie. Kandydatami mogą być osoby z kraju i zagranicy.
Ważne informacje:
Prawidłowo wypełniony formularz zgłoszeniowy wraz z kompletem załączników należy dostarczyć do Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku (pl. Władysława Bartoszewskiego 1, 80-862 Gdańsk) z dopiskiem Nagroda Kowalewskiego lub przesłać pocztą elektroniczną na adres: NagrodaKowalewskiego@muzeum1939.pl w nieprzekraczalnym terminie do 1 czerwca 2019 r., przy czym za obowiązującą uznaje się datę wpływu zgłoszenia do Muzeum.
Podpułkownik Jan Kowalewski
Patronem Nagrody jest wybitny, choć ciągle mało doceniany i pozostający w cieniu wielkich dowódców, polski oficer, podpułkownik Jan Kowalewski, który wykorzystując potęgę własnego umysłu, działał dla dobra ogółu, zmieniając otaczającą rzeczywistość wbrew ograniczeniom.
Podpułkownik Jan Kowalewski - wybitny polski patriota; był żołnierzem, wywiadowcą, szyfrantem, dyplomatą, handlowcem, zajmował się szpiegostwem, wydawał gazety oraz pisał artykuły
Podpułkownik Jan Kowalewski był twórcą polskiej służby radiowywiadowczej. W czasie wojny z bolszewikami złamał szereg sowieckich szyfrów. Informacje przekazywane przez Kowalewskiego miały decydujący wpływ na decyzje polskiego dowództwa i pomogły odnieść liczne zwycięstwa, m.in. w bitwie warszawskiej. Został za to odznaczony krzyżem Virtuti Militari V klasy. W III powstaniu śląskim był szefem wywiadu oddziałów powstańczych. W okresie międzywojennym pełnił funkcję attaché wojskowego w Moskwie i Bukareszcie. Po klęsce w 1939 r. pomagał polskim uchodźcom w Rumunii. Stworzył w Lizbonie centrum polskiego wywiadu. Jego działania omal nie zmieniły biegu wojny. Po jej zakończeniu, nie mogąc powrócić do kraju, pozostał na emigracji.
Źródło: Muzeum II Wojny Światowej