Smart Industry Polska 2019 – raport z badania

14-05-2019

Nowa edycja badania Smart Industry Polska (SIP) pokazała, że w polskich przedsiębiorstwach rośnie i znajomość koncepcji Przemysłu 4.0, i liczba wdrożeń jej elementów, a także stopień transformacji firm produkcyjnych z sektora MŚP. W części firm zmiany już nastąpiły lub są wpisane w mapy drogowe ich rozwoju. Jedynie bardzo nieliczne organizacje nie przewidują zmian w kierunku cyfryzacji.

Odbywające się cyklicznie badanie Smart Industry Polska (SIP) ma na celu zgłębienie zagadnień dotyczących przemysłu w Polsce. W dobie zmian zachodzących w ramach Rewolucji Przemysłowej 4.0 na uwagę zasługuje temat ściśle związany z nowymi wyzwaniami, jakie stawia rozwój nowych technologii i cyfryzacja procesów produkcji, a mianowicie to, jak wygląda rynek pracy zarówno w kontekście demograficznym, jak i kompetencji kadry inżynierskiej. W poprzednich edycjach badania SIP pojawiły się wnioski wskazujące na to, że elementem potencjalnie hamującym rozwój innowacyjności w obszarze Przemysłu 4.0 jest czynnik ludzki.

Tegoroczna edycja badania to potwierdziła, ponieważ najczęściej wymienianym czynnikiem hamującym tempo innowacji i wdrożeń z obszaru Przemysłu 4.0 są ograniczenia kadrowe. Respondenci wskazywali na:

potrzebę zatrudniania nowych, wykwalifikowanych specjalistów,
problemy wewnętrzne, związane z trudnościami organizacji w szacowaniu potencjału, jaki leży we wdrażaniu rozwiązań Industry 4.0.

Celem nowego badania SIP 2019 było określenie oczekiwań i wymagań, jakie stawiane są inżynierom w dobie czwartej rewolucji przemysłowej.

Zarządzanie wiedzą podstawą innowacyjności i rozwoju organizacji

Inżynierskie kompetencje przyszłości dotyczą przede wszystkim interdyscyplinarności – zdolności do łączenia wiedzy z obszarów automatyki, mechatroniki, robotyki oraz programowania, a do tego umiejętności wykraczających poza kompetencje typowo inżynierskie. Od specjalistów Przemysłu 4.0 oczekuje się umiejętności z obszaru zarządzania – procesami produkcyjnymi oraz zespołami ludzkimi, do tego sprawnego komunikowania się, elastyczności i gotowości do zmian. Duże znaczenie ma łatwość współpracy z przedstawicielami różnych działów.

Inżynierskie kompetencje przyszłości dotyczą przede wszystkim interdyscyplinarności

Zespół badawczy zwraca uwagę także na kwestie edukacji. Ponad połowa ankietowanych uznała aktualny system edukacyjny za niedostosowany do opisywanych wymogów innowacyjnego przemysłu. Fakt ten dostrzegają zwłaszcza starsi stażem inżynierowie, obserwując rozmijające się z realnymi potrzebami przygotowanie młodych kadr.

Liderami innowacyjności są inżynierowie

W niemal połowie firm (49,5%) zarządzanie zmianą, inicjowanie i wdrażanie innowacyjnych rozwiązań odbywa się spontanicznie i przy udziale osób, które nie są przypisane do konkretnego działu. Jednak coraz więcej przedsiębiorstw (37,5%) już prowadzi wyspecjalizowane działy zarządzające zmianami i wdrażające innowacje. Ma to zdecydowanie częściej miejsce w firmach średnich. Jednak dominującą wciąż strategią wdrażania innowacji w firmach jest podejmowanie działań doraźnych, podyktowanych aktualnymi potrzebami i realizowanych w zakresie bieżących możliwości. Działania systemowe zadeklarowało jedynie 19,5% badanych.